yollar bizim

  Düşündüm ki İzmir Ege'nin incisi ise İç Anadolu'nunki olsa olsa Eskişehir olur. Öğrencileri benimseyen ve onlara kucak açan bu şehir pek çok güzelliğiyle insanı cezbediyor. Brazzaville'in Eskişehir konseri öncesi bir röportajını izlemiştim youtube'da, David Brown Amsterdam'a benziyor burası demişti. Biraz abarttığını kabul ediyorum, yine de bir Avrupa şehriyle kıyaslanabilir güzellikte buluyorum ben de. Porsuk nehrinin etrafı  pek çok kafeyle dolu ve güzel bir yürüyüş yolu var. 

Bu akşam dolunay var gökyüzünde Sözcükler almış yıldızların yerini Şimdi yalnızlığı vuruyor saat, Sıra bize gelmiş... Sıkıca giyin Karya Sabaha çıkacağız senle, yalanları ortaya çıkaracağız Bu akşam sözcükleri yeryüzüne indirenler Biz olacağız! Sen aşkın kızıl saçlı kadını! Bağışla bu kör cesaretimi Nasıl kederime ortak ederim seni! ve şimdi Eğiliyorum dizlerimin üzerine -tarih de affetsin beni- Tüm içtenliğimle yemin ederim ki Beyaz tenine tek parça gece değdirmeyeceğim! Beni zehirliyorlar Yalanları, her geçen gün, daha da karışıyor kanıma İnanıyorum -bir çocuk gibi- karşı koyamıyorum onlara... Seni almaya çalışıyorlar benden, Ellerini uzat Karya, İhtiyacım var buna Ah bir bilsen yalnızlığı! Bilme! Yalnızlık yakışmaz solgun yanaklarına, Sen tebessüm etmelisin, Tebessüm etmelisin ki tüm çocukluğum içime tekrar dolsun, Terk edilmiş parklarda aşıklar tekrar el ele tutuşsun İskeleden yine kalksın vapurlarım Martılar özgür kalsın!

  Nisan ayı geldi, hava inanılmaz güzel. Biraz soğuktan sonra hava tekrar ısınmaya başladı. Etrafımda yeşil yeşil ağaçlar çiçekler gördükçe mutlu oluyorum ben de. Telefonumla çektiğim bir kaç resim var onları paylaşmak istedim. Zaten çiçeklerden başka mutluluk verebilecek bir şey göremiyorum şu aralar, hiç değilse bu güzelliklerle mutlu olalım(mutlu olmak da yasaklanmadıysa?). Kokusu insanı mest eden leylak... Bizim güller kış ortasında güzel havalara aldanıp erken açtılar, şimdi 2. bahar yaşıyorlar :) Ebegümeci çiçeği... Biz küçükken gelincik derdik bu çiçeklere... Bu küçücük çiçekleri kitap arasında kurutmayı çok seviyorum :) Ortasında meyvesini vermeye başlamış bir limon çiçeği...

  Sanırım 2. sınıftayken Sinema Senfoni Orkestrası'nın konserine gitmiştim. Müziğin ne kadar önemli olduğunu en çok o zaman anladım. Genel olarak tiyatroda sesin üstünlüğüne, sinemada da müziğin üstünlüğüne inanırım. Oyunculuklar ne kadar harika olursa olsun, müzikle tamamlanmadıkça yavan gelir.   Hem müzikleri aracılığıyla da uzun uzun değerlendirmeye fırsat bulamadığım filmleri tavsiye etmiş olurum.

  Filateli pulları çok seviyorum. En son İzmir Altay Spor Kulübü'nün 100. yılı konulu anma pullarını almıştım. Ama resimlerini çekmek aklıma gelmedi. Tekrar alırsam bloga ekleyeceğim. Bu seferki gidişimde ise arkadaşım ve kendim için bir seri seçtim. Okul çıkışı gittiğim için PTT Pasaport şubesi neredeyse kapanmak üzereydi, hızlıca gözüme çarpan en güzel pulları aldım.   "Deniz Havacısı Yüzbaşı Mehmet Fethi Bey'in Şehadetinin 100. Yılı" konulu pullar oldukça otantik. Ayrıca havacılık konusunda cumhuriyetin ilk yıllarındaki başarılarımızdan bugünkü geldiğimiz konum beni çok üzdüğü için kendi adıma da bu pullar oldukça anlamlıydı.