Bursa ve Bursa Leman Kültür

  Tatilin son üç günü yeğenlerimi görmek için Bursa'daydım. Önceleri pek sevmezdim Bursa'yı, insan gittikçe alışıyor mu Bursa mı güzelleşiyor bilemem de Bursalı insanlara bakış açımın değiştiği kesin. Bursa dört bir yanı AVMlerle dolu bir şehir. Bana da insanların tek derdi alışveriş gibi geliyordu. Ki gerçekten Bursa'lılar alışverişe ve keyiflerine düşkünlükleriyle bilinir :) Fakat tanıştığım Bursalı arkadaşlarım gerçekten çok eğlenceli insanlar.
  Ama arkadaş Bursa almış başını gitmiş. Halam senelerdir Bursa'da oturduğu için çok sık olmasa da arada gidiyorum. Uludağ'ın eteklerini kaplamış bile çoktan tüm şehir. İzmir'in engebeli görünümünden sonra da daha düzenli göründü gözüme, ama İzmir'imi hiçbir şehre değişmem!
  İlk gün halamın yemeklerine ve tatlılarına doydum. Bizim meşhur saraylı diye bir tatlımız var, kuzenimin isteğiyle bize saraylı yapmış. Saray Burması ve Burma Baklavası olarak da bilinir.

  İkinci gün ise Uludağ Üniversitesi'nden bir arkadaşımla FSM'de (Fatih Sultan Mehmet Bulvarı) buluşmak üzere sözleştik. Ancak kardeşimin ani geri dönüş kararı üzerine Otogar'a uğrayıp biraz arkadaşımı bekletmek zorunda kaldım, tekrar özür dilerim! 

  Ben kendi kendime  böyle bir eğlence yarattım işte. Farklı şehirlerdeki aynı şekil şemaldeki Leman Kültür'leri gezmeye doyamıyorum!

  Bu Leman Kültür'ün içini çok beğendim ama. Geniş ve ferah. Bir de iki katlı Leman Kültür'lere bi sempatim var, gerçi kapalı olduğu için çıkamadık ama ikinci kat görülebiliyordu. Şekil şukul güzel bi yer de benim kara bahtım kör talihim peşimi bırakmıyor ki. Ne tatlı istediysem yok dediler, ben de bir kahveye razı geldim.

  Üçüncü gün yola çıkmadan klasik Özdilek alışverişimi yaptım, Yalova çıkışındaki Özdilek'e çocukluğumdan beri giderim. Hatta çok sevdiğim turuncu-tavşanlı bornozumu da buradan aldım(tabi epey ufak geliyo artık).

  Bursa'dan gider ayak paranla rezil olma durumunu da gördüm. Köfteci Yusuf diye bir restoranın önünden geçiyorduk akşam 6 civarı. Önünde emekli kuyruğu misali upuzun bir sıra. Sandım bedava ekmek dağıtıyorlar millet de birbiriyle yarışıyor. Meğer hepsi yiyip üstüne para ödeyeceğin bir köfte için!

(O akşamki sırayı anlatacak dışarıdan bir resim bulamadım ama içerisi böyle tıklım tıklım oluyomuş işte!)

  Bursa çıkışında bir Köfteci Yusuf daha gördük, yolüstü diye fazla kimse yoktu ama biz dedik köftemizi dedik Akhisar'da yiyelim dedik. Köfteci Yusuf kimmiş peeeeeehh dedik...